Ένας μήνας πέρασε.
Ενας μήνας χωρίς δουλεία, χωρις καθημερινό ξύπνημα την ίδια ώρα, χωρίς οδήγηση 50+50 λεπτών στην ευρασιατική Αθήνα, χωρίς μιά γραμμή κώδικα. Ο πρώτος μήνας, μετα από περίπου 17 χρόνια, που στο τέλος του δεν πάω στο ΑΤΜ της Εθνικής να κάνω ανάληψη ή έλεγχο του μισθού. Πάει αυτό, προς το παρόν τρώμε απο τις οικονομίες. Πριν πεινάσω, μαγείρεψα.
Σχεδόν ένας μήνας στην Ολλανδία. Στην πανέμορφη Χάγη. Τι να πείς; ψέμματα; Ωραία ειναι εδώ, αλλα δεν έχω όρεξη να γράψω πολλά. Το πράσινο, τα παπάκια, τα κανάλια, η άγρια θάλασσα, η ηρεμία, όλα θα ειναι εδώ και αύριο, και για πολύ καιρό ελπίζω. Εχουμε χρόνο να τα περιγράψω επαρκώς, οταν θα τα απολαμβάνω με παρέα.
Τρεις εβδομάδες μακρυά απο την οικογένεια. Αυτό δεν ειναι ωραίο. Αλλα υπάρχουν και χειρότερα. Νομίζω οτι ακόμα όλοι μας είμαστε καλά. Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά.
αυτό μπήκε για τη μουσική :)
η παραλία
Ενας μήνας χωρίς δουλεία, χωρις καθημερινό ξύπνημα την ίδια ώρα, χωρίς οδήγηση 50+50 λεπτών στην ευρασιατική Αθήνα, χωρίς μιά γραμμή κώδικα. Ο πρώτος μήνας, μετα από περίπου 17 χρόνια, που στο τέλος του δεν πάω στο ΑΤΜ της Εθνικής να κάνω ανάληψη ή έλεγχο του μισθού. Πάει αυτό, προς το παρόν τρώμε απο τις οικονομίες. Πριν πεινάσω, μαγείρεψα.
Σχεδόν ένας μήνας στην Ολλανδία. Στην πανέμορφη Χάγη. Τι να πείς; ψέμματα; Ωραία ειναι εδώ, αλλα δεν έχω όρεξη να γράψω πολλά. Το πράσινο, τα παπάκια, τα κανάλια, η άγρια θάλασσα, η ηρεμία, όλα θα ειναι εδώ και αύριο, και για πολύ καιρό ελπίζω. Εχουμε χρόνο να τα περιγράψω επαρκώς, οταν θα τα απολαμβάνω με παρέα.
Τρεις εβδομάδες μακρυά απο την οικογένεια. Αυτό δεν ειναι ωραίο. Αλλα υπάρχουν και χειρότερα. Νομίζω οτι ακόμα όλοι μας είμαστε καλά. Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά.
αυτό μπήκε για τη μουσική :)
η παραλία
No comments:
Post a Comment